Danshari bir dekorasyon stili değil. Canlı bir ilişkin olmayan her türlü objeyi hayatından çıkarmak ve hâliyle sadeleşerek ferahlamak üzerine kurulu bir kafa yapısı. Kitap seni şuna ikna etmeye çalışıyor: Etrafında gereksizce var olarak yer çalan ve enerjini sömüren bütün o çer çöpten arındığında, “gerçekten kim olduğun” ortaya çıkar. Samanlıkta iğne aramak gibi olmaması dileğiyle…
Mülk biriktirmek marifetiyle varılması gereken bir doruk olduğuna inandırıldığımız “zenginlik” kavramı üzerine yeniden düşünmeye cesareti olanları; neoliberal dünyanın öğrettiği rekabet güdüsüyle içine çekildiğimiz panik hâli ve depresyonla yüzleşmeye cesareti olanları; gelir ile iş performansı, iş sevgisi ile para, para ile mutluluk arasında pozitif korelasyon olduğuna dair dogmaları baştan savmaya cesareti olanları; kısacası, cesareti olanları okuyup anlamaya davet ettiğim, sürükleyici değil, silkeleyici ve ağır bir kitap.
Varoluşçu psikolog Rollo May, sanatçıyı, yeni bir dünyanın inşası için gerekli yaratıcı cesareti gösterebilen, kendi olmaktan korkmayan, başkaldıran insan olarak ele alıyor. Toplum normlarına göre nevroz olarak algılanabilen yaratıcı süreci, “kaygı duygusu olmadan yeni bir fikir oluşamaz” kabulüyle, aslında kişinin kendini gerçekleştirme ediminin dışa yansıması olarak açıklıyor. Bilinç ile bilinç dışının birleşmesinden doğan, “yaratıcılık” olarak tabir edilegelmiş esrime hâlini ve sanatçının kendi gerçeğiyle “karşılaşma” sürecini çözümlemeye çalışıyor. Bu değerli kitabı
Hareket yetimizi kaybetmedikçe umursamadığımız kaslarımız, beynimiz de dahil olmak üzere birçok organımızın çalışmasını doğrudan etkileyen hayati bir doku. Ve maalesef günlük yaşam kültürümüzde çok da yeri olmayan spor, sadece fiziksel değil aynı zamanda mental olarak da kişiyi yontan, mucizevi bir heykeltıraş! Kendini spora adamış bir tıp doktorundan, insan hayatında “yaşlılık” denen dönemin aslında sadece ölüme yakın kısacık bir dönem olduğunu, DÜZENLİ ve YETERLİ egzersizle biyolojik yaşın genç tutulabileceğini öğrenmek isterseniz
Asla önyargıyla yaklaşılmaması gereken, ben diyim kendine yardım, siz deyin kişisel gelişim kitabı… Dört bölümden oluşuyor: I. Disiplin: Hayatın zor olduğu kabulüyle başlayan ve sorunların çözümü için gerekli en temel aracın disiplin olduğu gerçeğiyle yüzleştiren, son derece faydalı bir bölüm. Özellikle anne-babalar için dev hizmet… II. Sevgi: İnsanın sınırlarını kısmen ve geçici olarak çöktüren “romantik aşk” efsanesinin, genlerimizin bizi evliliğe yönlendirmek için zihnimize oynadığı bir oyun olduğu gerçeğiyle yüzleştiren müthiş
Kaç kere kulaklarımla duydum: İçine girmesi zormuş. Peki. Biraz soğuk bir deniz gibi, diyelim. Oysa bir atlasan, yüzdükçe ısınacaksın; ısındıkça içinde olmak keyif verecek; keyiflendikçe etrafına “su çok güzel, gelsene!” demek isteyeceksin. Nedense bu kitapla işler böyle yürüyor. Dile kolay, yirmi yılı aşkın akademik bir çalışmanın ürününden söz ediyoruz. Kaldı ki bu ürünü tüketmek de, okuyucusu açısından, kendi üzerinde yaptığı bir “çalışma” zaten. Hâliyle bu çalışma aylara da yayılabilir, seneye
Yüzyıllarca siyasal ve sivil alanlardan dışlanmış kadınların, “masumiyet” adı altında cehalete, “incelik” adı altında zihinsel ve bedensel zayıflığa mahkum edilmiş olmasına; asker misali itaatkârlık için tasarlanmış, hor görüldüğü hâlde kırbacın altında gülümseyen kölelere dönüşmüş olmasına; eğitimli akıllarıyla kazanabilecekleri erdemler yerine, sadece güzelliklerine gösterilen boş saygıya isyan niteliğinde bir bağımsızlık çağrısıdır. 1792 çıkışlı bu başkaldırının, çağının ötesinde bir aydınlanma sağlamış olduğunu tahmin ediyor, değindiği bazı durumların hâlâ geçerli olmasını can sıkıcı
Sigmund Freud ile ikna olunmamış (insan: yıkıcı içgüdüleri toplum tarafından denetim altında tutulması gereken bir varlık); Alfred Adler benimsenmiş (insan: yalnız kendisine değil, başkalarına da yararlı olabilecek amaçlar geliştirme eğiliminde olan bir varlık); Carl Gustav Jung’un kolektif bilinçdışı kavramı yol gösterici bulunmuş (insan: zihni, kendi türünün geçmişiyle biçimlenmiş bir varlık); Erich Fromm’a yer yer hak verilmiş (insan: kendisini gerçekleştirmesini engelleyen toplum yüzünden zararlı saldırganlık gösterebilen bir varlık); tüm bunların üstüne